Pinksteren, 31 mei horen we hoe de leerlingen van Jezus angstig binnen zitten met elkaar, de luiken van het huis dicht, totdat er een frisse wind opsteekt die met alles openwaait. Ze gaan naar buiten en delen hun verhalen over Jezus met iedereen die het maar wil horen. Dat een leven in ‘lockdown’ de angst en somberheid voedt, daar kunnen we ons in deze tijd van alles bij voorstellen. Wat maakt dat bij ons de boel openwaait en wij onze verhalen gaan delen? Verhalen die vertrouwen geven, hoe onzeker en bezorgd we ons ook voelen. Als we naar buiten gaan, al is het een binnentuin of een balkon, zien we hoe de natuur doorbloeit en groeit. En hoe de vogels zorgeloos vliegen en fluiten. Dat doet wat met onze geest... Het doet denken aan een strofe uit Lied 978, gedicht door Jan de Wit: ‘De zorgeloze vogels melden, dat Gij uw schepping niet vergeet’. Kijkend naar de vogels, hun zorgeloosheid, schiet de uitspraak van Jezus ons misschien te binnen. Hoe hij in de Bergrede zijn leerlingen wijst op de bloemen van het veld, de vogels in de lucht. Goed om met Pinksteren stil te staan bij die onbezorgdheid, geworteld in vertrouwen. 

Houd u wat betreft Pinksteren ook de Paaspartout op Zondag en de website goed in de gaten. We hopen de kerk die dag opnieuw open te stellen, zodat u er aan kunt komen waaien, in- en uitvliegen om op te ademen en iets van uw verhaal te delen. 

Het feest van de Geest, raakt aan onze verbeelding. De Geest als een duif, die vederlicht neerdaalt. De Geest als adem, als vuur, een zachte kracht die raakt en moed geeft om door te gaan. 

Bij goed weer kunt u op Pinksterzondag op het plein een papieren vogel in de boom hangen. Daar kunt u iets opschrijven, wat u vleugels geeft, of waar u kracht van de Geest, bij nodig hebt.

En net als in de Stille week wordt er ook weer gewerkt aan een route van de ene naar een andere kerk. Zo hopen we samen het feest van de Geest te vieren.