De ontbrekende regel

 Tijdens de bezinningsbijeenkomst op de avond van 4 mei werd in de Pauluskerk een gedicht voorgelezen van Bastiaan van de Graaf van de Amalia-Astroschool.

Bastiaan was er zelf niet, een medeleerling (Mink Wijnhoven) nam die taak op zich en deed dat meer dan voortreffelijk. En gelukkig droeg Mink het volledige gedicht voor, want in het uitgedeelde programma en later ook in de Baarnsche Courant was een regel weggevallen:

 

Vrijheid is blij zijn – zijn wie je wil zijn, wie je mag zijn

Vrijheid betekent spelen waar je spelen wil

Vrijheid is elkaar vergeven – daar is liefde bij gebaat

Vrijheid is leven zonder muur of prikkeldraad

Vrijheid is zeggen en vragen

Dat is een recht – zeker geen plicht

Gebruik dat om iets bij te dragen

Of houd gewoon je mond eens dicht

 

Het zinnetje ‘Gebruik dat om iets bij te dragen’ was weggevallen. En daarin zat in mijn ogen nu net de essentie van dit gedicht. Gebruik de vrijheid om te zeggen en te vragen wat je wil ‘om iets bij te dragen’! En ‘hou je mond’ als je geen ander licht op de zaak kunt werpen!
Te vaak zien we tegenwoordig dat iedereen zich geroepen voelt om ergens iets van te vinden zonder zich echt in de materie te verdiepen, en te vaak worden anderen nagepraat, waarbij men niet schroomt om er nog een schepje bovenop te doen. Te vaak is iets zwart of wit, de grijstinten lijken verdwenen.

Meestal is iets niet zwart of wit, meestal liggen zaken genuanceerder. Wat zou het fijn zijn als we al onze communicatiemogelijkheden zonder angst zouden kunnen benutten om mogelijke nuances te belichten, en zo samen tot een genuanceerd oordeel over iets te komen. Wat een wijsheid van een basisschoolleerling!

 

Helen Stolk